czepiać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa {{/stl 8}}– czepić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, czepiać siępię się, czepiać siępi się, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytać się kogoś lub czegoś; przytrzymywać się,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czepiać się — czegoś jak pijany płotu zob. pijany 2. Czepiać się pańskiej klamki zob. klamka 3 … Słownik frazeologiczny
czepiać się — ndk I, czepiać sięam się, czepiać sięasz się, czepiać sięaj się, czepiać sięał się czepić się dk VIa, czepiać siępię się, czepiać siępisz się, czep się, czepiać siępił się 1. «chwytać się, przytrzymywać się, zahaczać się, lgnąć» Czepiać się… … Słownik języka polskiego
czepiać się jak pijany płota [płotu] — {{/stl 13}}{{stl 7}} czepiać się uporczywie, maniakalnie, natrętnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czepia się jak pijany płotu, a nie ma racji. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czepić się — → czepiać się … Słownik języka polskiego
czepić się — Czepiać się czegoś jak pijany płotu zob. pijany 2. Czepiać się pańskiej klamki zob. klamka 3 … Słownik frazeologiczny
czepić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}czepiać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
słowo — n III, Ms. słowowie; lm D. słów, N. słowowami (podn. słowowy) 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między… … Słownik języka polskiego
klamka — 1. Klamka zapadła «decyzja została podjęta, stało się coś, czego nie da się cofnąć, odwołać»: Pociąg ruszył. A więc klamka zapadła. Tylko na co właściwie się decyduję? Na to, co przyniesie życie. K. Dunin, Tabu. 2. Pocałować klamkę «zastać… … Słownik frazeologiczny
pański — pańskiscy 1. «należący do mężczyzny, właściwy mężczyźnie, do którego się zwracamy używając formy pan» Pański list był bardzo miły. Pańska sytuacja jest trudna. Jak się czuje pańska żona? Czy to pańska książka? 2. przestarz. «odnoszący się do pana … Słownik języka polskiego
klamka — ż III, CMs. klamkamce; lm D. klamkamek «ruchoma, zwykle metalowa lub plastykowa rączka przy zamku u drzwi, służąca do ich otwierania i zamykania» Nacisnąć klamkę. ◊ Klamka zapadła, zapadnie «stało się, stanie się coś, czego nie da się cofnąć,… … Słownik języka polskiego